نشا علف لیمو یا لمون گراس

نقد و بررسی : نشا علف لیمو یا لمون گراس

علف لیمو یا لمون گراس، گیاهی دارویی با عطر لیمو

معرفی گیاه و خواص دارویی آن

علف لیمو گیاهی استوایی چند ساله با برگ های نازک و بلند است؛ که برگ های آن بوی لیمو می دهد. محققین از آن خواصی مانند آنتی باکتریال قوی، ضد سرطان، اشتها آور، ضد کرم و ضدنفخ را ذکر کرده اند. مصرف موضعی اسانس آن موجب کاهش دردهای روماتیسمی وعصبی می‌گردد. اسانس این گیاه دارای کاربرد بسیار وسیع در صنایع بهداشتی و  آرایشی است. سالانه ۶٬۰۰۰ تن اسانس علف لیمو در جهان تولید می‌گردد.

خصوصیات گیاهشناسی

گیاهی علفی با برگ های کشیده و بلند است. برگی های آن فاقد هر گونه شیرابه هستند.

میزان کاشت نشا در هکتار و توجیه اقتصادی آن

کشت این گیاه دارویی در ایران چند سالی است که مورد توجه قرار گرفته و بیشترین سطح زیر کشت در شهرستان فیروزآباد فارس می‌باشد. گیاه علف لیمو به دلیل داشتن اسانس و عدم شیرابه، حشرات را جذب نمی‌کند، بنابراین آفت خاصی ندارد. همچنین این گیاه جز گیاهان با مصرف آبی کم شناخته می شود. این گیاه دارویی در هر دوره کشت 4 بار برداشت می شود که در هر هکتار به صورت متوسط 12 تا 20 تن محصول تر و حدود  4 تن ماده خشک می دهد. نشاء علف لیمو با اندازه نشاء 20 الی 30 سانتی‌متر تولید می شوند. تعداد نشاء مورد نیاز برای یک هکتار 40 الی 45 هزار عدد می باشد.

نیازهای اکولوژیک

نور و دما:

نیاز نوری 6 الی 7 ساعت در روز است. در مناطق گرمسیری رشد بهتری دارد. بنابراین این گیاه به نور فراوان و آب و هوای گرم علاقه دارد.

آبیاری:

لازم است در فاصله بین دو آبیاری بستر خشک شود. به طور کلی آبیاری بستر علف لیمو رابطه مستقیمی با تولید اسانس  آن دارد و به همین خاطر بایستی گیاه در طول فصول خشک سال تحت آبیاری منظم و مناسبی قرار بگیرد. همچنین توصیه می شود که اجازه دهید در فاصله دو آبیاری بستر کشت خشک شود و سپس اقدام به آبیاری مجدد نمایید تا ریشه های علف لیمو دچار پوسیدگی نشوند.

خاک مناسب:

خاک مناسب این گیاه دارویی خاک لومی شنی است. بنابراین این گیاه های با بافت متوسط و غنی را می پسندد. در خاک های سنگین گیاه رشد ریشه ای خوبی نخواهد داشت.

تکثیر

علف لیمو از طریق بذر و تقسیم بوته تکثیر می شود. در روش کاشت بذر می توان به صورت مستقیم در زمین اصلی و نیز از طریق نشاهای تولید شده در خزانه کشت کرد.