گل داوودی مینیاتوری

نقد و بررسی : گل داوودی مینیاتوری

گل داوودی مینیاتوری، گیاهی با گل های بسیار زیبا

زادگاه اصلی گل داوودی مینیاتوری آسیا و به احتمال زیاد چین و ژاپن است. گل داوودی در فرهنگ آسیای شرقی و در فنگ شویی نماد زندگی و عمرطولانی است. این گیاه در ژاپن به عنوان گیاه ملی شناخته می شود. گل های آن با رنگهای بسیار متنوع و به صورت کم پر و پرپر دیده می شوند. هر ساقه داوودی می تواند تعداد زیادی شاخه های فرعی داشته باشد. برگ ها صاف یا دندانه دار و به صورت متناوب در روی ساقه قرار می گیرند. گلدهی اغلب در پاییز و زمستان رخ می دهد.

نیازهای اکولوژیک

نور و دما:

گل داوودی مینیاتوری نیاز به نور کامل دارد ولی در اواسط روز از نور مستقیم بیزار است. اگر نور کافی نباشد تعداد زیادی از غنچه ها باز نمی شوند. بهترین درجه حرارت برای این گیاه 16 درجه سانتی گراد است اما تا 23 درجه سانتی گراد را هم تحمل می کند.

آبیاری:

هر دو هفته یکبار در تمام طول سال باید گیاه را آبیاری کرد و خاک را باید همیشه مرطوب نگه داشت ولی حالت غرقابی ایجاد نباید کرد. غبارپاشی هفته ای یکبار رطوبت مورد نیاز گیاه را تامین می کند اما رطوبت نسبی زیاد هم می تواند موجب زردی برگ ها شود.

خاک مناسب و کوددهی:

خاک مناسب داوودی خاک لومی-شنی (خاک سبک) با pH اسیدی است. در خاک های قلیایی گاهی زردی برگ های گل داوودی به سبب عدم جذب آهن کافی، رخ می دهد. گل داوودی مینیاتوری به مقادیر زیاد نیتروژن و پتاسیم نیاز دارد. کمبود نیتروژن به صورت کوچکی برگ ها و کمرنگی خود را نشان می دهد و برگ ها سبز روشن شده و برگ های پایینی به تدریج زرد و قهوه‌ای شده و می ریزند. تغذیه با کودهای مخصوص گیاهان زینتی در این موارد کمک کننده خواهد بود.

تکثیر

تکثیر گل داوودی مینیاتوری از طریق کشت بذر، ریشه دار کردن قلمه در اواخر زمستان، تقسیم ریشه و بوته مادری صورت می گیرد.